Biomassa is een vrij bekend product in Nederland. Meer dan de helft van alle duurzame energie is afkomstig hieruit. Met de term biomassa bedoelt met alle materialen die afkomstig zijn van dieren en planten. Denk hierbij aan houtafval, koeienmest, het afval van groente en fruit en andere natuurlijk afvalproducten. Er zit meer energie in deze producten dan sommigen vooraf denken.
Een goed voorbeeld is om een stuk droog hout aan te steken. Wat volgt is een bron van warmte en energie. De energie van de zon is opgeslagen in de boom waar het stuk hout ooit bij hoorde. Vandaar dat de overheid ook vraagt om GFT-afval apart te verzamelen. Ook de mest van dieren is een bron van energie. Een deel van deze biomassa wordt gebruikt voor energieopwekking.
Een goed voorbeeld van deze energievariant is de productie van wilgen. In Nederland worden er wilgen gekweekt die later als energiebron dienen wanneer ze eenmaal verbrand worden. Daarnaast is er energiemaïs, precies hetzelfde als gewone maïs, alleen is eerstgenoemde bestemd voor een ander doel, namelijk het opwekken van energie.
Hout verbranden klinkt echter niet heel duurzaam. Er komt, net als bij oudere fossiele brandstoffen, schadelijke stoffen als koolstofdioxide vrij. Toch steekt de werkelijkheid iets anders in elkaar. Plant je bijvoorbeeld een wilg, dan neemt deze in zijn levensperiode koolstofdioxide op uit de lucht. Netto komt er dan ook geen koolstofdioxide bij. Een brandstof zoals steenkool zit al vele miljoenen jaren opgeslagen en telt eigenlijk niet meer mee in koolstofkringloop.
In Nederland zijn er enkele biomassa subsidies van kracht, maar dit is vooral bedoeld voor grootverbruikers. Een particulier komt waarschijnlijk niet in aanmerking voor de biomassa subsidie, omdat er enorm veel verbrand moet worden om het minimum aan te tikken.
Terug naar overzicht